Υπάρχει ένας κόσμος που κυβερνά ο έρωτας, οι νεράιδες και μικροί θεοί. Είναι ο κόσμος του Χρόνη Μίσσιου, του λογοτέχνη που πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του σε φυλακές αλλά τα αποφθέγματά του αποτελούν ύμνο στην ελευθερία, την αγάπη και τον έρωτα. Ο Χρόνης δεν τελείωσε ούτε το Δημοτικό. Ό,τι γράμματα έμαθε, τα έμαθε στη Μακρόνησο και στον Αϊ Στράτη.
Έχει γράψει εκτενώς για τον έρωτα:
"Πολλές φορές είναι γλυκύτερο να προσδοκάς τον έρωτα, παρά να τον ζεις. Κοίτα με πόση ομορφιά μάς πλούτισε η γνωριμία μας. Σου έδωσα το γάλα της ψυχής μου, μου έδωσες τον πόνο σου, αγάπη. Ένα πάρε-δώσε σε πεδία όπου οι άγνωστες επικοινωνίες ήταν κομμένες και μας ένωσαν τα αιώνια και άγνωστα. Εκείνοι οι γαλαξίες συναισθημάτων που κάθε φορά είναι παρθένα".
«Όταν θα μάθεις να ερωτεύεσαι πραγματικά, όταν δηλαδή θα καταλάβεις πως το βάθος, η ποιότητα μιας ερωτικής σχέσης, δεν κρίνεται από την αρχή της αλλά από το τέλος της. Όταν θα μάθεις ν’ αγαπάς τον άλλο, όχι γιατί σε κάνει ευτυχισμένο, αλλά γιατί είναι ικανός για την ευτυχία. Όταν κι οι δυο, φορτωμένοι μπαχαρικά, εξωτικά αρώματα και γιρλάντες εξαίσιας μνήμης, θα αναχωρούν για νέα ταξίδια, όπου οι πληγές γίνονται τριαντάφυλλα».
Και συνεχίζει:
"Ζωή χωρίς αμαρτία είναι ζωή… εν τάφω. Γιατί η αμαρτία είναι ο μπούσουλας, η μουσούδα της ζωής που ψάχνει να βρει την έκπληξη, την περιπέτεια της χαράς και της αγάπης, κι ύστερα, σαν δεν υπάρξει η αμαρτία, πώς θα υπάρξει η γλυκιά συγχώρεση; Η μεγαλύτερη αμαρτία είναι να μην κάνεις αμαρτία στη ζωή σου, να μην κοσμήσεις την πλάση με τις κρυφές επιθυμίες και τα μεράκια σου. Δεν υπάρχει αμαρτία, μόνο ύβρις υπάρχει, κι απ’ αυτήν είναι αβάσταχτα φορτωμένη η κάθε μέρα του ανθρώπου".
Διαβάστε παρακάτω μερικά από τα καλύτερά του:
--« Ένας άλλος μυστικός δρόμος, φιλαράκι, είναι να αρνείσαι το αυτονόητο. Να βλέπεις πίσω απ´ τον καθρέφτη. [..] Συνηθίσαμε να βλέπουμε την επιφάνεια, το σχήμα, και όχι την ουσία των πραγμάτων»
-« Μόνο που, από μια ηλικία κι ύστερα, προτιμά κανείς τα ταξίδια από τις εξαρτήσεις, τη φαντασία αντί της πραγματικότητας, το μύθο αντί της επιστήμης».
-«Στο κάτω κάτω, η ομορφιά βρίσκεται στ´ακροδάχτυλα της ψυχής του καθενός μας...»
-« Ο χρόνος είναι εφεύρεση της δυστυχίας, βάζει όρια στην ηδονή, στην απόλαυση, στη ζωή. Όταν είσαι ευτυχισμένος, δε σου χρειάζεται ο χρόνος, παραιτείσαι κατά τις επιθυμίες σου και όχι κατά τα πρέπει σου»
-«Έρως ακίνδυνος δεν υπάρχει.. Στο κάτω κάτω, άλλο να ταξιδεύεις με αεροπλάνο, κι άλλο με μαγικό χαλί»
-«Η ελευθερία είναι πιο δυνατή από την αγάπη, γιατί η αγάπη είναι κόρη της. Είναι ο καθρέφτης της, οι δυο όψεις της ζωής, που έλκονται και απωθούνται […] Γιατί αγάπη χωρίς ελευθερία είναι φωτιά χωρίς ανάσα, και ελευθερία χωρίς αγάπη είναι μοναξιά του κερατά. Έτσι, αγάπη που περιορίζει την ελευθερία, γεννά την αγάπη για την ελευθερία»
-«Δεν κατάφερα να αλλάξω το σύστημα, αλλά δεν θα επιτρέψω ούτε και σε αυτό να με αλλάξει».
-«Αγωνίζομαι να μείνω άνθρωπος. Και αυτό είναι η κορυφαία πολιτική μάχη».
Της Γιούλης Ηλιοπούλου
